Της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη
Της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη
Επιπλέον, πότε έχει και πότε δεν έχει νόημα να χτίζουμε καινούριες πόλεις, EVs: καλά για το περιβάλλον, κακά για τα τροχαία, #CarryShitOlympics, 2χ οι πωλήσεις e-bikes σε τρία χρόνια, Βαρκελώνη, Δελχί
Πόλεις για Ανθρώπους #31
Κυριακή χωρίς αυτοκίνητο στην Κηφισιά η προηγούμενη. Μια ωραία πρωτοβουλία από τον Δήμαρχο μιας περιοχής που περπατιέται δύσκολα. Οι πεζοί όμως στο κέντρο της Κηφισιάς και εκείνη τη μέρα στριμωχνόντουσαν στο πεζοδρόμιο αποφεύγοντας δέντρα και λακκούβες. Ο Δήμος είχε κάνει αρκετά εμφανή αυτή τη δράση και δεν μπορείς να θεωρήσεις ότι δε το γνώριζαν, ενώ 5-6 μηχανάκια delivery που συνέχιζαν να κυκλοφορούν ναι μεν δε σε άφηναν να χαλαρώσεις, αλλά προσωπικά δεν με εμπόδισαν από το να τσουλάω καρότσι στη μέση του δρόμου.
Γιατί λοιπόν; Η απάντηση είναι ψυχολογικής φύσης νομίζω. Μέσα σε μερικές δεκαετίες, και κόντρα σε ολόκληρη την ανθρώπινη αστική ιστορία, έχει ριζωθεί βαθιά στο μυαλό μας ότι δεν έχουμε θέση στο δρόμο. Κυριαρχεί μια σχέση θηρευτή-θηράματος που ακόμα και όταν ξέρεις ότι το λιοντάρι είναι ναρκωμένο σε λούζει κρύος ιδρώτας να βάλεις το χέρι στο στόμα του.
Αν δεν κάνατε βόλτα και καθίσατε να δείτε Netflix, μπορεί να παρατηρήσατε να σας προτείνει μία ιαπωνική τηλεοπτική σειρά, το "Old Enough!". Σε αυτή, μικρά παιδία, ακόμα και 2 ετών, κάνουν διάφορες δουλειές εκτός σπιτιού μόνα τους. Πηγαίνουν για ψώνια, παίρνουν το μετρό κτλ. Η σειρά είναι ένα φαινόμενο τριών δεκαετιών, που προσελκύει το ένα πέμπτο όλων των θεατών της Ιαπωνικής τηλεόρασης όταν προβάλλεται. Η δημοτικότητα της εκπομπής αντανακλά το υψηλό επίπεδο δημόσιας ασφάλειας της χώρας, το υψηλό επίπεδο κοινωνικής εμπιστοσύνης που σου δίνει σιγουριά ότι αν ζητήσεις βοήθεια από οποιοδήποτε μέλος της κοινότητας σου θα τη βρεις, καθώς και μια κουλτούρα γονικής μέριμνας που βλέπει την ανεξαρτησία των νηπίων ως βασικό δείκτη της ανάπτυξής τους.
Αντανακλά όμως και κάτι ακόμα. Πόλεις ανθρώπινης κλίμακας όπου ο δημόσιος χώρος είναι σχεδιασμένος να ελέγχει τη ροή και την ταχύτητα. Στις ιαπωνικές πόλεις, οι άνθρωποι είναι συνηθισμένοι να περπατούν παντού, τα μέσα μαζικής μεταφοράς υπερισχύουν του αυτοκινήτου και οι οδηγοί συνηθίζουν να μοιράζονται το δρόμο και να υποχωρούν σε πεζούς και ποδηλάτες (ΠΓΑ-15).
Στη μία πόλη αισθανόμαστε ότι πρέπει να προστατευόμαστε ακόμη και μια «Κυριακή χωρίς αυτοκίνητο», στην άλλη αφήνουμε τα παιδιά κάθε μέρα να την εξερευνήσουν ελεύθερα.
Τι διαβάζουμε
Ελλάδα
“Λίγους μήνες μετά την Ολυμπιάδα του 2004, ένα ποδηλατικό περιοδικό στην Ελλάδα επιχείρησε να ανακαλύψει τους λόγους που η ποδηλατική συνείδηση στη χώρα μας είναι τόσο ατροφική. ..αποκαλύφθηκε ένας διαφορετικός λόγος, ίσως μάλιστα ο πιο σημαντικός: το ποδήλατο είναι «για τους φτωχούς».
Ο πρώην Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Παρισίου και ο Δήμαρχος Αθηνών συζητάνε στο Delphi Economic Foroum VII.
Πόλεις του Κόσμου
Αντί να προσπαθούμε να λύσουμε τα χρόνια προβλήματα των πόλεων μας μήπως βγάζει περισσότερο νόημα απλά να χτίσουμε καινούριες; Συνήθως όχι, γιατί κανείς δε θέλει να είναι ο πρώτος που θα ζήσει σε αυτές. Οι πόλεις χτίζονται γύρω από αγορές με ευκαιρίες για απασχόληση και όχι αντίστροφα.
Αυτό που ίσως έχει νόημα, είναι να χτίζουμε καινούρια προάστια συνδεδεμένα πλήρως με τα υπάρχοντα κέντρα. Μια τέτοια περίπτωση είναι η Almere, που πριν 50 χρόνια δεν υπήρχε και πλέον είναι η 8η μεγαλύτερη πόλη της Ολλανδίας. «Δεν σχεδιάσαμε τίποτα με συγκεκριμένες λεπτομέρειες, αλλά επιτρέψαμε στους κατοίκους να χτίσουν τις δικές τους γειτονιές».
Μεταφορές
Για την αξιοπρέπεια των πεζών.
Το μηνιαίο εισιτήριο για τα ΜΜΜ στη Γερμανία θα κοστίζει μόλις €9 από €90 για τους επόμενους μήνες. Το μέτρο έρχεται ως αντίδραση στην ενεργειακή κρίση.
Γυναίκες με ηλεκτρικά τρίκυκλα ταξί καταπολεμούν τον τοξικό αέρα και τον σεξισμό στο Δελχί.
Τα περιβαλλοντικά οφέλη των ηλεκτρικών αυτοκινήτων αναμένεται να αντισταθμιστούν από την αναμενόμενη αύξηση στα θανατηφόρα τροχαία.
Μικροκινητικότητα
Σχεδόν ό,τι κοινόχρηστο πατίνι έχετε χρησιμοποιήσει ή θα χρησιμοποιήσετε το έχει φτιάξει είτε η OKAI είτε η Segway.
#CarryShitOlympics. Ξέρετε καμιά εταιρεία να πουλάει περισκόπια;
Τα νέα μοντέλα της Vanmoof.
Η Google δελεάζει τους υπαλλήλους της να επιστρέψουν στο γραφείο με συνδρομές για ηλ. πατίνι. Αν έχετε αντίστοιχα προβλήματα ξέρετε που να απευθυνθείτε.
Η UPS από την άλλη θα δοκιμάσει παραδόσεις με τετράροδα “e-bikes”. Όπως παραπάνω.
Ένας θεούλης από το Πόρτλαντ βρήκε τρόπο να φορτίζει το e-bike του σε φορτιστή αυτοκινήτου.
Οι πωλήσεις ηλεκτρικών ποδηλάτων σε Ευρώπη και Αμερική έχουν σχεδόν διπλασιαστεί τα τελευταία 3 χρόνια.
Τι βλέπουμε / ακούμε
📹: Ο Σερντά και τα οκτάγωνα της Βαρκελώνης.
📹: Πόσο εύκολο είναι να αλλάξεις μπαταρία στο μηχανάκι σου με το σύστημα της Gogoro (η οποία είναι πλέον δημόσια).
🎮: Πόσο καλά ξέρεις τη γειτονιά σου;
..και το προσωπικό highlight της εβδομάδας
Δουλειές
Operations Associate, Kineo (Αθήνα)
City Manager / Various Tech Roles, TIER Mobility (Αθήνα)
Senior Product Designer, Mobito (Αθήνα)
Πρόταση Βιβλίου
The Social Life of Small Urban Spaces, William H. Whyte, 1980
Το 1980, ο William H. Whyte δημοσίευσε τα ευρήματα από το επαναστατικό του έργο, Street Life. Τόσο το βιβλίο όσο και η συνοδευτική ταινία (που μπορείτε να δείτε εδώ) θεωρούνται ορόσημα στον αστικό σχεδιασμό και τη μελέτη των δημόσιων χώρων.