Αγάπα τα 30
Επιπλέον, Αθήνα: Ξηρασία, Ελληνικό και 60% σταθμευμένα αυτοκίνητα, το Παρίσι θέλει να απαγορεύσει τη διερχόμενη κυκλοφορία από το κέντρο της πόλης, γιατί οι πόλεις λένε όχι στις νέες τεχνολογίες
Αυτές τις μέρες διανύουμε την 6η Παγκόσμια Εβδομάδα Οδικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Εθνών. Κάθε 24 δευτερόλεπτα ένας συνάνθρωπος μας σκοτώνεται στο δρόμο - πάνω από τρεις άνθρωποι μέχρι να τελειώσεις αυτό το κείμενο, και πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι το χρόνο. Ίσως ακόμα πιο οδυνηρό είναι το γεγονός ότι τα τροχαία είναι η πιο σημαντική αιτία θανάτου για τα παιδιά μας.
Ένα μεγάλο μέρος αυτών των δυστυχημάτων θα μπορούσε να αποφευχθεί αν οι ταχύτητες με τις οποίες έχουμε επιλέξει να κινούμαστε στους δρόμους μας ήταν χαμηλότερες. Αν συγκρουστείς με κάποιο αυτοκίνητο που κινείται με 30 χλμ./ώρα έχεις 99% πιθανότητες να επιζήσεις. Στα 50 χλμ./ώρα αυτό το ποσοστό έχει γίνει 80%. Στα 80 χλμ./ώρα υπάρχουν πλέον πολύ λίγες ελπίδες. Κάθε 1 χλμ./ώρα αύξηση στη μέση ταχύτητα κυκλοφορίας σηματοδοτεί έως και 5% αύξηση στα δυστυχήματα.
Η μείωση των ορίων ταχύτητας όμως βοηθάει και με άλλους τρόπους στη δημόσια υγεία, μιας και ενθαρρύνει το περπάτημα και τη μικροκινητικότητα, δηλαδή ενεργητικές και βιώσιμες μορφές μετακίνησης. Αναφέρω ως παράδειγμα ότι σε δρόμους με οριοθετημένη ταχύτητα τα 30 χλμ./ώρα, δε συνιστώνται ξεχωριστές ποδηλατικές υποδομές, μιας και μπορούν όλα τα μέσα να μοιραστούν το δρόμο χωρίς φόβο και άγχος. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι τα χαμηλότερα όρια ταχύτητας βοηθούν και στην απεξάρτηση μας από το αυτοκίνητο, κάτι που δε θα σας κουράσω επαναλαμβάνοντας πόσο κρίσιμο είναι στη μάχη κατά της υπερθέρμανσης του πλανήτη μας.
Δε πρέπει να ξεχνάμε όμως και τι σημαίνουν οι δρόμοι υψηλής ταχύτητας και για τις πιο ευάλωτες ομάδες της κοινωνίας μας. Για τους ηλικιωμένους, τα άτομα με αναπηρία, τους οικονομικά ευάλωτους που αναγκάζονται να μένουν πάνω σε τέτοιους δρόμους. Σημαίνουν λιγότερες ευκαιρίες, λιγότερη χαρά, λιγότερη ζωή.
Η Διακήρυξη της Στοκχόλμης του 2020, που υιοθετήθηκε από κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο, απαιτεί μέγιστή ταχύτητα τα 30 χλμ. / ώρα σε όλους τους δρόμους που αναμιγνύονται ευάλωτοι χρήστες και οχήματα. Το 2022, παγκόσμιοι ηγέτες θα συναντηθούν ξανά για την οδική ασφάλεια. Tα Ηνωμένα Έθνη μας δίνουν διάφορα εργαλεία για να τους δοθεί το σωστό μήνυμα.
Αγάπα και εσύ τα 30 (χλμ./ώρα) λοιπόν. Είναι απαραίτητα και επείγοντα για τους δρόμους μας, εκεί όπου περπατάμε, παίζουμε και ζούμε. Απαραίτητα για να γίνουν βιώσιμοι και να γεμίσουν ενέργεια. Για να γίνουν δρόμοι, και κατά συνέπεια πόλεις, για ανθρώπους.
Τι διαβάζουμε
Η Αθήνα προβλέπεται να αντιμετωπίζει τις σοβαρότερες αυξήσεις σε ξηρασία και καύσωνες ανάμεσα στις ευρωπαϊκές πόλεις μέχρι το 2050. Μπορούμε να ανταποκριθούμε?
Το νερό από τα airconditioners μας μπορεί να είναι και μια από τις λύσεις στο παραπάνω πρόβλημα.
Το Bloomberg CityLab γράφει για την ανάπλαση του Ελληνικού, και εκφράζει κάποιους προβληματισμούς.
Όταν οι πόλεις λένε όχι στις νέες τεχνολογίες μεταφοράς.
Το Παρίσι θα απαγορεύσει τη διερχόμενη κυκλοφορία από το κέντρο της πόλης, δηλαδή τις διαδρομές που ξεκινάνε και τελειώνουν εκτός αυτού και που αποτελούν το 55% του συνόλου. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Αθήνα είναι 70%.
Στη Γαλλία επίσης σκέφτονται να επιδοτούν τις παραδόσεις που γίνονται με ποδήλατα cargo, ενώ μόνο στη Γερμανία η DHL λειτουργεί ήδη ένα στόλο 12χιλ. οχημάτων μικροκινητικότητας.
Στη Νέα Ζηλανδία υπολόγισαν ότι τα υγειονομικά οφέλη της ενεργητικής κινητικότητας (περπάτημα/ποδήλατο) είναι 10 φορές μεγαλύτερα από το κόστος της υιοθέτησης τους.
Ένα εργαλείο με τα οικονομικά κίνητρα για αγορά ποδηλάτου στην Ευρώπη.
Η Yelp προσθέτει και άλλα δεδομένα σε μια ήδη ξεκαθαρισμένη υπόθεση. Οι δρόμοι χωρίς αυτοκίνητα είναι καλύτεροι για τις επιχειρήσεις.
Στο Άμστερνταμ οι ποδηλάτες έχουν εκνευριστεί γιατί λέει η πόλη δίνει προτεραιότητα στους πεζούς. Αυτά είναι προβλήματα.
Τι βλέπουμε / ακούμε
“60% του δημόσιου χώρου στο κέντρο της Αθήνας είναι σταθμευμένα αυτοκίνητα.” Η συζήτηση του TedxAthens με τον Θωμά Δοξιάδη.
Η Sofka Zinovieff που μένει στη χώρα μας πολλά χρόνια από επιλογή, έχει ένα καινούριο podcast για την Αθήνα.
Αυτό και αυτό το tweet που μεταφέρουν πολύ καλύτερα απ’ ότι θα καταφέρω ποτέ όλα όσα προσπαθώ να περιγράψω.
Το παρακάτω photobomb μπροστά από το πούλμαν της αγαπημένης Liverpool.
Δουλειές
Business Development Associate, MoRo Technology Group (Αθήνα)
Research Analyst, Toposophy (Αθήνα)
Project Manager, Urban Soul Project (Θεσσαλονίκη)
Πρόταση Βιβλίου
Building and Dwelling: Ethics for the City: Μέσα από ιδέες από τη φιλοσοφία, τη λογοτεχνία, την τέχνη, την κοινωνιολογία, τα οικονομικά αλλά και προσωπικές εμπειρίες από έναν βετεράνο ουρμπανίστα, ο Richard Sennet προσεγγίζει το ζήτημα του πως πρέπει να σχεδιάζουμε και να ζούμε στις πόλεις μας - και απαντάει ‘ανοιχτά’, δηλαδή δεχόμενοι την πολυπλοκότητα, την ασάφεια και την αβεβαιότητα που έρχεται με τη ζωή μέσα σε αυτές.