Ταύρος εν μουσείω
Επιπλέον, το 25% του Παρισιού προσβάσιμο στα χαμηλά εισοδήματα, αντίο στη Beat, οι δρόμοι του Βιετνάμ, πεζοπορία στην πόλη, πράσινο gentrification, πατίνια αλά γαλλικά, βασική εκπαίδευση για δήμους
Η Google σε συνεργασία με το δήμο Αθηνών δημιούργησαν, μέσα στο Google Maps, ακουστικούς περιπάτους με τους οποίους κάποιος επισκέπτης μπορεί να ανακαλύψει την πόλη με έναν νέο τρόπο. Αυτή η νέα συνεργασία με το μότο “Η πόλη είναι το μουσείο” ανακοινώθηκε με ένα πολύ καλοφτιαγμένο βίντεο το οποίο σε 195 δευτερόλεπτα προσπαθεί να μεταφέρει το βάϊμπ της Αθήνας και αρκετές από τις μοναδικές στιγμές που μπορεί να προσφέρει η ελληνική πρωτεύουσα.
Το βίντεο περιλαμβάνει όμως και μια υπέροχη αντίφαση. Ενώ η ηρωίδα μας φαίνεται να επιλέγει το ταξί και το αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις της (πάνω από 5% της διάρκειας του βρίσκεται στο πίσω κάθισμα ενός ταξί ή πίσω από το παρμπρίζ), η απουσία του αυτοκινήτου από αυτό που κάνει την πόλη ένα ζωντανό μουσείο είναι κραυγαλέα. Τι εννοώ;
Όλα τα πλάνα από δρόμους, από στενάκια μέχρι λεωφόρους, είναι άδεια από αυτοκίνητα. Είναι είτε δρόμοι που είναι κλειστοί στην κυκλοφορία άρα γεμάτοι από ανθρώπους και ζωή (ψωνίζουμε! κάνουμε ποδήλατο! χορεύουμε!) είτε ανοιχτοί στην κυκλοφορία αλλά μόνο με πεζούς να τα διασχίζουν. Το μόνο πλάνο στο οποίο αντικατοπτρίζεται η πραγματική εικόνα του αυτοκίνητού στην πόλη είναι το παρακάτω και έχει επιλεχθεί για να δείξει μια θέα (το έργο «Μια Αθηνά για την Αθήνα» του Αριστείδη Λάππα) την οποία ουσιαστικά δεν μπορείς να δεις μέσα από αυτό!
Γιατί λοιπόν η ηρωίδα μας μετακινείται με αυτοκίνητο αφού όλοι μέσα μας αναγνωρίζουμε ότι αυτό το μέσο δεν έχει θέση στις βαθιά ανθρώπινες στιγμές που μας κάνουν να νοιώθουμε συνδεδεμένοι τόσο ο ένας με τον άλλον όσο και με τον τόπο στον οποίο βρισκόμαστε; Ενώ είναι τόσο ξεκάθαρα το λάθος μέσο για να γνωρίσεις μια πόλη, την τέχνη της, τις γειτονιές της και τους ανθρώπους της;
Στην επιστήμη της συμπεριφοράς το φαινόμενο ονομάζεται προκατάληψη της διαθεσιμότητας. Είναι η τάση να παίρνουμε αποφάσεις με βάση τις πληροφορίες που έρχονται πρώτες ή πιο εύκολα στο μυαλό μας. Από τη στιγμή λοιπόν που εμείς ζούμε σε ένα περιβάλλον στο οποίο δεν έχουμε το τρόπο και τα ερεθίσματα να μετακινούμαστε με κάποιο άλλο μέσο, στα σενάρια που γράφουμε έτσι θα μετακινούνται και ήρωες μας. Και ας είναι ο χειρότερος τρόπος να γνωρίσουν ένα μέρος. Ένα κυριολεκτικά μεταλλικό κουτί που μας αποκόβει από το περιβάλλον μας, ένας τοίχος ανάμεσα σε εμάς και τον κόσμο.
Το να μεταφέρεσαι βιαστικά με αυτοκίνητο από τον έναν τουριστικό προορισμό στον άλλο, δίνει μια εξαιρετικά ψεύτικη και χορογραφημένη θέα μιας πόλης. Μια θέα που αυτή η καμπάνια τη καταδικάζει και ας πέφτει στην παγίδα να χρησιμοποιεί το μέσο που την επιτρέπει.
Στο επόμενο ταξίδι της, ελπίζω η ηρωίδα να επιλέξει το περπάτημα ή το ποδήλατο και να μην επιβαρύνει αυτό που αναζητά. Να έρχεται πιο κοντά με τον κόσμο, να κάνει περισσότερες στάσεις, να δοκιμάζει περισσότερα, να βλέπει περισσότερα, να νοιώθει περισσότερα. Να μετρήσει τον κάθε κόκκο της πόλης χωρίς fast forward στα must-see σύμφωνα με οποιοδήποτε τυχαίο οδηγό εμφανίζει ως πρώτο αποτέλεσμα εκείνη την περίοδο η Google. Να δει την παράσταση από την αρχή μέχρι το τέλος, αντιλαμβανόμενη ότι τα πιο ενδιαφέροντα σημεία δεν μπαίνουν στο trailer.
Όταν ζεις ένα μέρος με το αυτοκίνητο το φέρνεις στα μέτρα σου, επιλέγεις εσύ τι θα δεις και πως θα το δεις. Όταν περπατάς -και το ποδήλατο ένα γρήγορο περπάτημα είναι που παραμένει αρκετά αργό για να καρπώνεσαι τα οφέλη- ζεις και αλληλεπιδράς με τους κατοίκους και το περιβάλλον στους δικούς τους όρους. Μαθαίνεις περισσότερα και καμιά φορά αλλάζεις και ως άνθρωπος.
Και ας μη το κάνει η ηρωίδα μας, κάντε το εσείς. Όπου και αν ταξιδεύετε. Ακόμα πιο σημαντικά όμως, κάντε το εκεί που ζείτε κάθε σας ημέρα. Μην αφήνετε το αυτοκίνητο να σας στερεί όλες αυτές τις στιγμές που αναδεικνύει αυτό το βίντεο. Η πόλη είναι το μουσείο. Και στο μουσείο δεν πάει κανείς φορώντας παρωπίδες καβάλα σε έναν ταύρο.
Τι διαβάζουμε
Ελλάδα
Πόλεις του Κόσμου
Το Παρίσι έχει κατορθώσει να κάνει το 25% των κατοικιών του προσβάσιμο σε άτομα με χαμηλότερα εισοδήματα, και ο νέος στόχος είναι να αυξήσει αυτό το ποσοστό στο 40% έως το 2035.
Οι ευρωπαϊκές πόλεις μεγαλώνουν (εξαιρουμένων των δικών μας). Και αυτό είναι καλό.
Πλωτές πόλεις του παρελθόντος και του μέλλοντος.
Δέκα φουτουριστικές πόλεις που πρόκειται να χτιστούν σε όλο τον κόσμο.
Γιατί οι δρόμοι στο Βιετνάμ είναι τόσο ζωντανοί.
Ρέιβ πάρτι για την ανοικοδόμηση των ουκρανικών πόλεων.
Πως και γιατί να κάνετε πεζοπορία στην πόλη σας.
Ένα φαινόμενο που συνοδεύει συχνά την εγκατάσταση πράσινου στις πόλεις μας είναι το gentrification.
Η Ινδονησία για να σώσει την πρωτεύουσα της, την εγκαταλείπει.
Μικροκινητικότητα
Τα κοινόχρηστα πατίνια είναι πολύ πιθανό σύντομα να απαγορευτούν στο Παρίσι.
Στα ιδιωτικά πατίνια από την άλλη, οι πωλήσεις στη Γαλλία αυξήθηκαν 42% από το 2020 στο 2021 εδραιώνοντας τα πλέον ως μια βασική επιλογή των γαλλικών νοικοκυριών.
Τι βλέπουμε / ακούμε
📺: Ο Τάσος Χαλκιόπουλος αποχαιρετά τα παλιά μας λεωφορεία.
📺: Γραφείο τελετών “Οι δύο ρόδες”.
📺: Το απαραίτητο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για οποιονδήποτε δουλεύει στον αστικό σχεδιασμό.
🎧: Διαχείριση σκουπιδιών σε Βιέννη, Κωνσταντινούπολη, Βελιγράδι και Ζάγκρεμπ.
📺: Παρίσι 2015 και 2022.
Πρόταση Βιβλίου
Emergent Tokyo: Designing the Spontaneous City, Jorge Almazan, 2022