Ώρα να σηκώσουμε μανίκια
Επιπλέον, disruption theory και μικροκινητικότητα, μικροαυτοκίνητα, τι αγόρασε η Μπογκοτά με τους ποδηλατοδρόμους, πυκνοκατοίκηση και παραγωγικότητα, αόρατες Ελληνίδες
Τι απάντηση θα δίνατε σε αυτή την ερώτηση;
Αν την έκανα εγώ σε εσάς που ανοίγετε αυτό το γράμμα θα έβρισκα πολύ πιθανό η απάντηση να σχετίζεται με τις καθημερινές σας μετακινήσεις και την ποιότητα ζωής στις πόλεις μας. Αλλά το ότι είδα αυτές τις απαντήσεις σε αυτό το βαθμό σε ένα tweet του Greek Analyst (τον οποίο ευχαριστώ για τη σταθερή υποστήριξη) ήταν πραγματικά εντυπωσιακό.
Τις διάβασα μία μία. 53 από τις 176 απαντήσεις (ήταν παραπάνω συνολικά αλλά τις φουλ τρολ τις εξαιρώ) ζητούσαν “πόλεις για ανθρώπους”. 30% του συνόλου! Η κατηγορία που μάζεψε τις δεύτερες περισσότερες απαντήσεις ήταν η δικαιοσύνη με 31 (18%). Τα καλύτερα πεζοδρόμια πήραν από μόνα τους όσες απαντήσεις πήρε και η οικονομία ή τα εργασιακά. Μείωση της ηχορύπανσης, οδηγική συμπεριφορά και τήρηση του Κ.Ο.Κ., αποδοτικά ΜΜΜ είχαν επίσης σημαντική παρουσία.
Τα νούμερα σε κάνουν να αναρωτιέσαι. Γιατί είμαστε τόσο λίγοι που κάνουμε κάτι για αυτά όταν τα θέματα είμαστε τόσο πολλοί που μας απασχολούν; Πόσο συχνά ακούτε σε πολιτικό επίπεδο να συζητάνε για τα πεζοδρόμια και την ηχορύπανση; Τι κάλυψη έχουν αυτά τα θέματα δημοσιογραφικά; Τι έρευνα γίνεται για τη λύση τους; Τι κεφάλαια (δημόσια και ιδιωτικά) πάνε σε αυτά; Δεν έχω την απάντηση αλλά σίγουρα δεν πλησιάζει το 30% του συνόλου σε καμία κατηγορία.
Σε macro επίπεδο φυσικά μιλάμε για μεγάλη αστοχία. Σκεφτείτε να διαβάζατε ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας για τον αγώνα μιας δυστοπικής κοινωνίας να διορθώσει ένα πρόβλημα που όλοι αναγνωρίζουν, η λύση του οποίου είναι μελετημένη, αποδεδειγμένη και εφαρμοσμένη σε άλλες κοινωνίες και όσα κεφάλαια επενδυόταν σε αυτή θα απέδιδαν πολλές φορές την αρχική επένδυση. Μάλλον θα το παρατούσατε γιατί δε θα έβγαζε πολύ νόημα, ούτε θα είχε πολύ ενδιαφέρον. Αυτό ακριβώς όμως ζούμε.
Σε προσωπικό επίπεδο από την άλλη αυτό το κενό δημιουργεί ευκαιρίες. Θέλετε να ασχοληθείτε με τα κοινά, να ξεκινήσετε μια startup ή να βρείτε κοινό να σας ακολουθεί και δεν αντέχετε να βλέπετε τα πεζοδρόμια έτσι; Συνδυάστε τα και ξεκινήστε γιατί πρέπει να το καλύψουμε.
Τι διαβάζουμε
Ελλάδα
Αόρατες γυναίκες.
Πόλεις του Κόσμου
Μπορούμε να χτίσουμε κτίρια που περιλαμβάνουν ολόκληρες πόλεις;
Η έλλειψη κατοικιών στις πόλεις περιορίζει σημαντικά την παραγωγικότητα της οικονομίας.
PIXCITY hackathon.
Είναι δύσκολο να είσαι δέντρο στην πόλη.
Η Μπογκοτά έδωσε $130εκ. (για ποδηλατοδρόμους) και εξαλείφει κάθε χρόνο 22.000 μετρικούς τόνους CO2.
Ένα κτίριο από κάθε χρονιά του 20ού αιώνα.
Μεταφορές
Πριν περίπου 2 χρόνια (πως περνάει ο καιρός) σας είχα γράψει για τις "τεχνολογίες ρήξης” του Clayton Christensen και πως η μικροκινητικότητα καλύπτει όλα τα κριτήρια για να θεωρηθεί μια τέτοια τεχνολογία. Έχουμε 2 νέα άρθρα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, ένα από τον Horace Dediu και ένα από τον David Zipper.
Είναι πλέον αρκετά ξεκάθαρο στους περισσότερους ότι το όνειρο ενός πλήρως αυτόνομου αυτοκινήτου που θα αντικαταστήσει όλες σου τις διαδρομές είναι πολύ πιο μακριά απ’ ότι νόμιζαν.
Μικροκινητικότητα
Συγκεντρώνοντας τι γνωρίζουμε για τα e-bikes. Συνδέονται με χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας και χαμηλότερες εκπομπές ρύπων, είναι μια μορφή μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας και μπορούν να αλλάξουν δραστικά το μείγμα των μεταφορών.
Μια επισκόπηση της κατηγορίας των μικροαυτοκινήτων.
Η Rivian θέλει να φτιάξει το δικό της e-bike.
Το ετήσιο πάσο για το νέο σύστημα κοινόχρηστων ποδηλάτων της Στοκχόλμης θα κοστίζει $14 χωρίς κάποια κρατική επιδότηση. Πολύ καλό για να είναι αληθινό;
Τι βλέπουμε / ακούμε
📸: Νυχτερινή Θεσσαλονίκη και Αθήνα από το διάστημα.
🎧: Πώς θα επιδρούσε μια γενική μείωση του ορίου ταχύτητας στις πόλεις;
Με αφορμή την τελευταία παράγραφο της εισαγωγής σας, και επειδή συμμερίζομαι απόλυτα τους προβληματισμούς και επιθυμίες που εκφράζετε, μπορείτε να προτείνετε κάτι (πχ σε κάποιο επόμενο κείμενο σας) πιο πρακτικό που θα μπορούσαμε να κάνουμε όσοι/ες θέλουμε να συμμετάσχουμε στην αλλαγή της Αθήνας όπως περιγράφετε; Για παράδειγμα, υπάρχει σκέψη για κάποια πρωτοβουλία, δημιουργία ομάδας πίεσης, κάποιος τρόπος να οργανωθούμε και να δραστηριοποιηθούμε; Νομίζω αν κάποιος/α κάνει μια συγκεκριμένη αρχή, θα υπάρξουν αρκετοί/ες που θα συνδράμουν ενεργά. Το αν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, βέβαια, είναι άλλο θέμα. Πιθανότατα να μην καταφέρναμε απολύτως τίποτα. Αλλά έστω να προσπαθούσαμε, οργανωμένα, συλλογικά, σοβαρά και επίμονα. Ευχαριστώ, και επί τη ευκαιρία συγχαρητήρια για τα εξαιρετικά σας δισεβδομαδιαία ενημερωτικά κείμενα και την συνέπεια σας. Άρης.